روش صحیح مضراب سه تار

موقع مضراب زدن حتما انگشت کوچک و کناریش و انگشت شصت باید روی صفحه ثابت باشه . این نکته را حتما رعایت کنید . دستتان را به حالت جمع شدگی روی صفحه قرار دهید مانند شکل . انگشت کناری انگشت سبابه ، هم زمان با آن بالا می آید . بعد باهم پایین می آیند . پس از بازگشت  انگشت سبابه به سیم ضربه میزند و گذر میکند . انگشت کناری همان جای اول خود میماند . برای زدن مضراب نیاز به نیروی خاصی نیست ، چون باعث خستگی زود هنگام مفصل انگشت میشود . بهترین حالت برای مضراب زدن استفاده از سنگینی و وزن انگشت « سبابه » است . مضراب راست همیشه قویتر از مضراب چپ اجرا میشود .عزیزان دقت نمایید ، قوی بودن مضراب سه تار ارتباطی با محکم زدن ندارد . زمانی صدای حجیم و اصطلاحاً پخته ایجاد میشود که بتوانید وزن انگشت را توسط سر ناخن به سیمها منتقل کنید . اگر ناخن ندارید یا ناخنتان کوتاه است از مضراب استفاده کنید . خصوصاً مضرابهای سیمی . چون شفافیت صدای ساز بیشتر میشود . سعی کنید انرژی حرکت مضراب از پایه انگشت شروع شود . و از بند وسطی انگشت خم شود . بعضی دوستان به اشتباه با بند آخر انگشت « نوک ناخن» مضراب میزنند . این مضراب ناقص است و صدای پر قدرتی از ساز ایجاد نخواهد شد .

بعضی دوستان میپرسیدند که اگر ناخنم به سیمهای کناری بخورد مشکلی دارد ؟ در جواب میگویم : سعی کنید که به سیم مورد نظر بخورد . اما چون کوک سیم ها جوری است که صداها مکمل همدیگر هستند اتفاقی نخواهد افتاد اگر ناخن به سیم کناری بخورد ، فقط صدا پرترشنیده خواهد شد . نکته دیگری که باید بهش اشاره کرد تمرین مضراب سه تار است . حتما نیاز نیست ساز در اختیارتان باشد ، برای تمرین مضراب . میتوانید روی پای خود در هرزمان و مکانی تمرین کنید . باید به این نکته اشاره کنم که هر قسمتی از سیمها صدای مخصوص به خود را دارد . مثلا اگر نزدیک خرک به سیمها مضراب بزنید ، صدا « زیرتر» خواهد بود . هرچه به سمت دسته بروید صدا بم تر خواهد بود این نکته را گفتم که اگر خواستید احساس های مختلفی را ایجاد کنید با بالا و پایین بردن دست ، روی صفحه ساز میتوانید . صداهای  مختلفی را بوجود بیاورید . جهت اطلاع بیشتر از این موضوع مقاله مکان صحیح برای مضراب را بخوانید .

انرژی انگشت اشاره جهت مضراب از كجا تأمين می شود؟

دوستان عزيزم اين سئوالی است كه برای خيلی از بچه ها پيش می آيد كه انگشت بايد از كجا «خم» شود يا كلاً چرا انگشت آن حالت صحيح را به خود نمی گيرد. گاهي وقت ها هنرجويان به خاطر اين موضوع انگيزه خودشان را برای نواختن از دست می دهند . عزيزانم اصلاً جای نگرانی نيست چون در ادامه برایتان كاملاً توضيح می دهم كه چگونه يك حالت ايده آل به انگشتتان بدهيد . انرژی انگشت اشاره بايد از مفصل اصلی كه پائين ترين قسمت انگشت « طرف خود دست » است تأمين شود. بعد كه انگشت كامل بالا آمد، سنگينی وزن انگشت به شتاب آن كمك مي كند. حالا انگشتی كه با انرژی مفصل حركت را آغاز كرده و وزن خود انگشت هم چاشنی آن شده پائين مي آيد و به سيم برخورد می كند. وقتي كه ناخن به سيم خورد حالا مفصل وسطی خم مي شود. و انگشت جمع می شود و به انتها می رود. 

notebnote.com